Joyce (32): “René is mijn grote liefde, de eerste jongen op wie ik ooit verliefd werd en dat ben ik altijd gebleven. We zijn al 13 jaar samen. Ons leven is flink veranderd nadat René een auto-ongeluk heeft gehad en daarbij deels verlamd is geraakt. Het is een wonder dat hij er nog is en ik wil hem altijd blijven steunen, maar soms ben ik bang dat ik het allemaal niet aankan.
De grond zakte weg onder mijn voeten toen ik te horen kreeg dat René bij een auto-ongeluk betrokken was. Het was niet zijn schuld, een auto naast hem raakte in de slip en reed op hem in. Hij was er slecht aan toe, er werd zelfs gevreesd voor zijn leven. Ik zal nooit vergeten hoe hij in het ziekenhuis lag met overal slangen en uitslaande metertjes, het zag er supereng uit.
De oude worden
Hij is een tijdje kunstmatig in leven gehouden, kun je nagaan hoe erg het was. Het was een vreselijke tijd, maar ik heb er altijd in geloofd dat het goed zou komen. Elke dag heb ik hem bezocht, tegen hem gepraat en uiteindelijk kwam er goed nieuws: de medicatie kon eraf. Geweldig natuurlijk, het beste nieuws dat ik me ooit kon wensen. Toch zag het er niet rooskleurig uit: hij was er weer, maar zou nooit meer de oude worden.
Verlamming
René is vanaf zijn middel verlamd. In het begin overheerste enkel de blijdschap dat hij leefde; dat hele verhaal van die verlamming is pas langzaam ingedaald. Ik wilde het misschien niet horen, omdat hij er zelf ook niet aan toegaf. Hij was ervan overtuigd dat hij er met revalidatie bovenop zou komen en weer zou kunnen lopen. Achteraf gezien zijn we er voor gewaarschuwd dat dat nooit meer zou gebeuren, maar dat accepteerden we niet. Je hoopt toch dat hij die uitzondering is die de medische wereld versteld zal doen staan; hij zou het onmogelijke waarmaken.
‘Hij zegt het zelf ook: alles draait om mij’
Hij was altijd sportief en een doorzetter met een winnaarsmentaliteit, dus dit kwam vast goed. Helaas, dit kwam niet goed en komt ook nooit meer goed. Het ongeluk is al 2 jaar geleden en samen hebben we ons leven behoorlijk op de rit. René zit in een rolstoel en kan best veel zelf. Ons huis is aangepast, daarvoor kun je hulp krijgen. Er zijn wel instanties die met je meedenken, hoor. René werkt weer bij het bedrijf waar hij voor het ongeluk ook werkte. Supervet dat dat is gelukt, want met zijn hoofd is niks mis en zijn armen doen het goed, dus hij kan gewoon computerwerk doen. Ik heb bewondering voor hoe hij zich erdoorheen heeft geslagen en ik weet dat ik daar een grote rol in heb gespeeld. We zijn de perfecte twee-eenheid.
Verpleegster
René maakt zich wel zorgen om mij. Ons leven is totaal veranderd, onze toekomst is anders en hoe mensen met ons omgaan is ook anders. Het klinkt raar, maar hij zegt het zelf ook: alles draait om mij. Vaak voel ik me meer zijn verpleegster dan zijn vriendin en dat ligt niet aan hem! Ik vind het niet erg om mezelf weg te cijferen, maar bij vrienden denk ik weleens: hállo, ik ben er ook nog, ik heb ook een mening. Weet je, René neem ik niets kwalijk. Hij blijft mijn grote liefde en ik die van hem.
Maar niemand weet hoe het werkelijk is om met hem samen te leven, hij kan veel dingen niet en daarmee moet ik dealen. Hij heeft hulp nodig, dat kan soms letterlijk en figuurlijk zwaar zijn. Als hij valt, ben ik degene die hem in zijn stoel moet helpen. Er zijn zoveel dingen waar de buitenwereld niets van weet en dat wil ik zo houden. Raar is dat niemand meer vraagt hoe het met míj gaat, iedereen vraagt alleen naar René.
Vroeger
Hij is niet zielig en ik ben niet zielig, maar mijn leven draait meer om hem dan om mij. Daar kies ik voor, maar het kan me soms aanvliegen. Ik ben ongelooflijk gelukkig dat hij er nog is, maar ik kan dingen van vroeger zo missen: een stedentripje, zorgeloos op vakantie, een avondje uit en – hoe lullig het klinkt – dansen, hand in hand lopen, maar ook belangrijke dingen zoals vrijen. Ik verlang soms vreselijk naar hoe het was, maar ik stop dat weg om overeind te blijven. Ik hoop dat mijn liefde voor hem groot genoeg is om dat vol te houden.”
Hier lees je opgebiecht verhalen of stuur je eigen opgebiecht verhaal in en lees deze binnenkort terug op opgebiecht.nl.
